Idiomas disponibles
Idiomas disponibles
18. Utrzymywać lekkie napięcie na przewodzie doprowadzającym podczas wycofywania cewnika wprowadzającego na
odległość około 5–10 cm w celu wprowadzenia krążka prawoprzedsionkowego.
19. Użyć echokardiografii lub angiografii, aby potwierdzić, że urządzenie jest na miejscu i ocenić, czy nie ma pozostałości
bocznika lub niedomykalności zastawki.
20. Przed odłączeniem zacisku należy wykonać delikatny ruch do i z powrotem (test push-pull) z przewodem
wprowadzającym, aby zapewnić bezpieczne położenie zacisku w przegrodzie.
21. Jeśli pozycja zacisku jest niestabilna lub koliduje z jakąkolwiek sąsiadującą strukturą serca (np. SVC, PV, MV, CS,
AO), nie należy uwalniać go z przewodu wprowadzającego i wykonać następujące czynności:
a. W celu odzyskania zacisku należy ustabilizować przewód wprowadzający i przesuwać osłonę doprowadzającą do
momentu, aż zacisk znajdzie się całkowicie w koszulce.
b. Ponowne umieszczenie zacisku i ponowne jego zastosowanie lub usunięcie zacisku z ciała pacjenta.
UWAGA: Zacisku można użyć maksymalnie trzy razy. Jeśli jego położenie jest dalej niezadowalające, należy wyjąć
i wymienić zarówno przyrząd, jak i koszulkę.
22. Jeśli zacisk nie odpowiada swojemu oryginalnemu kształtowi, należy odzyskać urządzenie i wymienić je na nowe.
23. Umieścić plastikowe imadło na proksymalnym końcu przewodu wprowadzającego.
24. Odłączyć zacisk od przewodu doprowadzającego, przekręcając przewód wprowadzający w kierunku przeciwnym do
ruchu wskazówek zegara (strzałka na imadle z tworzywa sztucznego).
W mało prawdopodobnym przypadku, w którym wykonanie wyżej opisanej czynności będzie niemożliwe, wsunąć
osłonę tak, aby nastąpił jej kontakt z dyskiem prawoprzedsionkowym w celu zamocowania zacisku i ułatwienia jego
uwolnienia.
OSTRZEŻENIE: Po zakończeniu procedury powoli wyjąć przewód wprowadzający i koszulkę wprowadzającą
z ciała pacjenta. Należy powoli wycofywać koszulkę, aby nie dopuścić do przedostania się do wewnątrz
powietrza.
Opieka po wykonaniu zabiegu
• Kontrola po zabiegu powinna być zgodna ze standardem postępowania obowiązującym w danej instytucji. Przed
wypisem pacjent powinien mieć wykonane badanie TTE.
• Pacjentów z jakimkolwiek zaobserwowanym wysiękiem w osierdziu po wszczepieniu urządzenia należy ściśle
monitorować, wykonując seryjne badania echokardiograficzne w celu upewnienia się, że wysięk w osierdziu nie
powiększa się, lub do czasu jego ustąpienia.
• Zaleca się obserwację kliniczną prowadzoną przez kardiologa, w tym ocenę echokardiograficzną, zgodnie ze
standardami postępowania i ustalonymi wytycznymi obowiązującymi w danej instytucji.
• Pacjenci, u których wystąpił udar mózgu po implantacji urządzenia, powinni być poddani badaniu TEE w celu oceny
powstawania skrzepliny.
• Jeśli po wszczepieniu urządzenia zostanie zidentyfikowana lewostronna skrzeplina, należy ocenić stan pacjenta pod
kątem nadkrzepliwości i rozpocząć leczenie przeciwzakrzepowe (warfaryna) przez co najmniej trzy miesiące. Po
zakończeniu leczenia przeciwzakrzepowego należy wykonać echokardiografię przezprzełykową (TEE), aby potwierdzić
usunięcie skrzepliny związanej z zastosowaniem przyrządu. Jeżeli pacjent nie reaguje na leczenie przeciwzakrzepowe,
należy rozważyć trombolizę lub chirurgiczne usunięcie urządzenia.
• Należy poinstruować pacjentów o potrzebie natychmiastowej kontroli medycznej, w tym badania echokardiograficznego,
gdy pojawią się objawy niestabilności hemodynamicznej, takie jak ból w klatce piersiowej, zaburzenia rytmu serca,
omdlenie lub duszność.
• Po wszczepieniu implantu pacjenci przez sześć miesięcy powinni przyjmować odpowiednie leki stosowane
w profilaktyce zapalenia wsierdzia. Decyzji lekarza zostawia się przedłużenie profilaktyki zapalenia wsierdzia powyżej
sześciu miesięcy.
• Przez sześć miesięcy po zabiegu pacjenci powinni przyjmować leki przeciwzakrzepowej, np. aspirynę. Decyzji lekarza
zostawia się przedłużenie leczenie przeciwzakrzepowego powyżej sześciu miesięcy.
• Pacjentów należy poinformować, że powinni unikać nadmiernego wysiłku przez co najmniej miesiąc po wszczepieniu
przyrządu lub przez okres zalecany przez lekarza. Ciężki wysiłek fizyczny może prowadzić do zwiększenia ryzyka
wystąpienia zdarzeń niepożądanych, w tym erozji tkanek. Należy przypomnieć pacjentom, że pojawienie się duszności
czy bólu w klatce piersiowej za każdym razem, a szczególnie w czasie ciężkiego wysiłku fizycznego, wymaga
natychmiastowej kontroli medycznej.
• W przypadku pacjentów z PE lub DVT w wywiadzie po implantacji urządzenia należy rozważyć raczej długotrwałą
antykoagulację, a nie leczenie przeciwpłytkowe.
Zgłaszanie zdarzeń związanych z urządzeniem
Jeśli w trakcie użytkowania tego urządzenia wystąpi zdarzenie, które można uznać za poważne, należy zgłosić je
producentowi. W przypadku klientów z Unii Europejskiej poważne zdarzenia należy zgłosić swojemu organowi krajowemu
oraz producentowi.
197
