Biostable HAART 300 Instrucciones De Uso página 83

Rysunek 9. Zakładanie szwów na część płatkową z urządzeniem
umieszczonym pod płatkami zastawki
Wykańczanie szwów
Po założeniu wszystkich dziewięciu szwów należy każdy z nich ciasno
zawiązać na 8 węzłów nad podkładkami, upewniając się, że przęsła
płatków są zagłębione w obszarach podspoidłowych, a materiał na
urządzeniu znajduje się pod tkankami płatków. Należy dokładnie
zacisnąć węzły w celu uniknięcia rozwiązania się szwów.
Długie końcówki szwów na pierścieniu w zatoce Valsalvy mogą uszko-
dzić płatki. Ostatnim etapem zakładania szwów na pierścień jest prze-
prowadzenie jednej lub dwóch igieł z zawiązanego szwu do pierścienia
w dół przez środek bocznej części podkładki, a następnie ponowne
związanie szwu na podkładce z zastosowaniem 6 lub więcej węzłów.
Ta czynność skieruje końcówki szwów w dół, z dala od płatków. Na
Rysunku 10 przedstawiono prawidłowe wykańczanie końcówek szwów.
Rysunek 10. Wykańczanie szwów do pierścienia
A
Płatek
Szew zawiązany
na 8 węzłów
Pierścień
C
Szew ponownie związany
i krótko przycięty
DWG-01-009 Rev. N - ©2021
B
Igła przeprowadzona przez
boczną część podkładki
D
Końcówki szwów i
węzły są schowane za
podkładkami
Panel A: Horyzontalne szwy materacowe polipropylenowe 4-0, które
mocno utrzymują urządzenie pod pierścieniem, są wyprowadzane
powyżej pierścienia i są wzmocnione przez małe podkładki poliestrowe.
Szwy są ciasno związane na 8 węzłów nad podkładkami (strzałka).
Te linie szwów powodują znaczne zmniejszenie rozmiaru pierścienia,
dlatego mogą powodować znaczne naprężenia. Z tego powodu należy
pamiętać, aby zawiązać je na 8 węzłów, aby nie doszło do ich rozwiąza-
nia.
Panel B: Każdy szew jest wyprowadzany przez boczną część podkładki
(strzałka), a następnie związany ponownie na 6 węzłów. Dzięki temu
węzeł końcowy i końcówki szwów są umiejscowione z boku podkładki
i pod nią.
Panel C: Końcówki szwów są bardzo krótko obcięte pod podkładkami
(strzałka).
Panel D: Podwójny węzeł zapobiega rozwiązaniu każdego ze szwów, a
dzięki drugiemu węzłowi pod podkładką końcówki szwów są skierowane
bocznie i z dala od pierścienia, zapobiegając ich kontaktowi z płatkami.
Po zakończeniu zabiegu wszczepiania urządzenia wszystkie szwy do
pierścienia powinny być dokładnie sprawdzone przez chirurga, a w
przypadku wątpliwości dotyczących położenia końcówki szwu należy
ponownie przyszyć węzeł skierowany w dół i z dala od płatka za pomocą
cienkiego szwu polipropylenowego 6-0.
Rekonstrukcja płatka
Gdy jest to zalecane, rekonstrukcję płatka należy wykonać po założeniu
urządzenia do annuloplastyki i zgodnie z ustalonymi technikami rekon-
strukcji płatka zastawki aorty. Wszczepianie urządzenia do annuloplas-
tyki przesuwa pierścień i płatki w kierunku środka zastawki, ale może
nadal występować istotne wypadanie płatka. Wypadanie płatka można
skorygować szwami plikującymi w wolnym brzegu płatka. Strukturalne
uszkodzenia płatków można naprawić za pomocą rekonstrukcji z uży-
ciem osierdzia lub innych metod według uznania bądź wyszkolenia kar-
diochirurga. Celem jest osiągnięcie jednakowych długości wszystkich
trzech płatków i jednakowych wysokości efektywnych > 8 mm.
Settepani F, Cappai A, Raffa G, et al. Cusp repair during aortic
valve-sparing operation: technical aspects and impact on results. J
Cardiovasc Med (Hagerstown). 2015 Apr;16(4):310-7.
Mazzitelli D, Stamm C, Rankin JS, et al. Leaflet reconstructive
techniques for aortic valve repair. Ann Thorac Surg. 2014
Dec;98(6):2053-60.
Ocena naprawy zastawki
Po zakończeniu wszczepiania urządzenia i rekonstrukcji płatka należy
sprawdzić płatki, aby upewnić się, że są one ustawione pionowo i mają
odpowiednią wysokość efektywną i powierzchnię koaptacji. Płatki
powinny stykać się w części środkowej, bez przerw w odcinkach środ-
kowych wypadania płatków. Na koniec płatki powinny być szeroko
otwarte, aby zapewnić odpowiedni otwór.
Wysokość efektywną i wysokość geometryczną można zmierzyć
za pomocą kuli przymiarowej z zestawu instrumentów HAART 301
(Rysunek 11). Kula przymiarowa ma dwie różne skale pionowe nanie-
sione na powierzchnię za pomocą lasera. Jedna skala zaczyna się
na górnym biegunie kuli i służy do określenia efektywnej pionowej
wysokości płatka zastawki od podstawy płatka do jego wolnego brzegu
(Rysunek 12). Aby naprawa była skuteczna, efektywna wysokość płatka
powinna wynosić od mniej więcej 8 do 10 mm.
83