Immergas EOLO Star Manual De Instrucciones página 88

1.5 Odprowadzanie spalin w kanale dymowym/kominie.
System odprowadzenia spalin nie powinien być podłączany do tradycyjnej
ES
zbiorczej instalacji kominowej. System odprowadzenia spalin może być
podłączony do specjalnego zbiorczego kanału dymowego typu LAS.
Instalacje kominowe muszą być specjalnie zaprojektowane, zgodnie z
metodologią obliczenia oraz wymogami normy, przez wykwalifikowanego
PT
technika. Przekroje kominów lub kanałów dymowych, do których
podłączona będzie rura spustowa powinny być zgodne z przepisami.
GR
1.6 Przystosowanie istniejących kominów.
Za pomocą specjalnego systemu orurowania, istniejące kominy, kanały
dymowe oraz otwory techniczne można wykorzystać do odprowadzania
produktów spalania w kotle. Aby wykonać orurowanie, należy użyć
PL
przewodów zadeklarowanych przez producenta jako odpowiednich do tego
celu i postępować zgodnie ze sposobem instalacji i eksploatacji podanymi
przez producenta oraz wymogami normy.
TR
1.7 Kanały dymowe/kominy.
Uwagi ogólne. Kanał dymowy/komin odprowadzający produkty spalania
powinien spełniać następujące wymagania:
- zapewniać szczelne przesyłanie produktów spalania, nieprzenikalność oraz
CZ
izolację termiczną;
- wykonanie z odpowiednich niepalnych materiałów odpornych na
naprężenia mechaniczne, ciepło oraz działanie produktów spalania oraz
ich ewentualnych kondensatów;
CS
- wykonanie w pionie oraz brak jakichkolwiek zwężeń na całej długości;
- odpowiednia izolacja pozwalająca na uniknięcie zjawiska kondensacji
lub schłodzenia spalin, w szczególności w części instalacji na zewnątrz
SI
budynku lub w pomieszczeniach bez ogrzewania;
- odległość, np. przestrzeń powietrzna lub odpowiednie izolatory, od
obszarów, na których znajdują się materiały palne i łatwopalne;
HU
- posiadanie, poniżej wejścia do pierwszego kanału spalin, zasobnika
magazynowego na materiały w stanie stałym oraz ewentualne kondensaty,
o wysokości równej co najmniej 500mm, wejście do zasobnika powinno
RU
być zapewnione poprzez otwór wyposażony w szczelne zamknięcie
metalowe;
- posiadanie wewnętrznego przekroju w kształcie okręgu, kwadratu
lub prostokąta (w dwóch ostatnich przypadkach, kąty powinny być
RO
zaokrąglone - promień nie mniejszy niż 20 mm). Jednakże dopuszczalne
są również ekwiwalentne przekroje hydrauliczne;
- posiadanie komina dachowego, zgodnie z wymogami opisanymi powyżej;
IE
jeśli nie przewidziano montażu komina dachowego, należy spełnić
wymagania odnośnych norm;
- brak mechanicznych środków zasysania zainstalowanych na szczycie
przewodu;
- w przewodzie, który przechodzi lub jest zainstalowany w pomieszczeniu
mieszkalnym nie wolno dopuszczać do nadciśnienia.
Kominy dachowe. Komin dachowy to urządzenie zabudowane na szczycie
pojedynczego komina lub zbiorczego kanału dymowego. Umożliwia
on rozproszenie produktów spalania w zróżnicowanych warunkach
atmosferycznych oraz zapobiega wprowadzeniu ciał obcych. Komin dachowy
powinien spełniać następujące wymagania:
- przekrój użytkowy nie mniejszy niż dwukrotność przekroju komina/
kanału dymowego, z którymi jest połączony;
- konstrukcja uniemożliwiająca wniknięcie deszczu lub śniegu do komina/
kanału dymowego;
- budowa zapewniająca stałe odprowadzanie produktów spalania, również
w czasie wiatrów ze wszystkich kierunków lub przy nachyleniu.
Otwór na wysokości odpowiadającej zakończeniu komina/kanału dymowego,
niezależnie od ewentualnych kominów dachowych, powinien być poza
"strefą cofania", aby uniknąć tworzenia przeciwciśnienia uniemożliwiającego
swobodne odprowadzenie produktów spalania do atmosfery. Konieczne
jest dostosowanie do minimalnych wysokości wskazanych w normie, w
zależności od nachylenia dachu.
Lokalizacja końcówek ciągu. Końcówki ciągu powinny:
- znajdować się na ścianach zewnętrznych budynku;
- być umieszczone w taki sposób, aby odległości były zgodne z wartościami
minimalnymi wskazanymi w obowiązującej normie technicznej.
86
Odprowadzanie produktów spalania z urządzeń z ciągiem sztucznym
poprzez zamkniętą przestrzeń do atmosfery. W przestrzeniach zamkniętych
ze wszystkich stron i wychodzących do atmosfery (szyby wentylacyjne, pasaże,
korytarze itp.), dopuszcza się bezpośrednie odprowadzanie produktów
spalania z urządzeń gazowych z ciągiem naturalnym lub sztucznym oraz
mocy cieplnej między 4 a 35 kW, pod warunkiem przestrzegania warunków
obowiązującej normy technicznej.
1.8 Napełnianie instalacji.
Po podłączeniu kotła, należy przystąpić do napełniania instalacji poprzez
zawór napełniający (patrz rysunek na str. 90).
Napełniać należy powoli, w taki sposób, aby pęcherzyki powietrza zawarte
w wodzie mogły się uwolnić i wydostać poprzez otwory odpowietrzające
kotła oraz instalacji grzewczej.
Kocioł posiada wbudowany zawór automatycznego odpowietrzania
umieszczony na pompie obiegowej. Otworzyć zawory odpowietrzające w
grzejnikach. Zawory odpowietrzające w grzejnikach należy zamknąć, gdy
wychodzi z nich jedynie woda.
Zawór napełnienia należy zamknąć, gdy manometr kotła wskazuje ok.
1,2 bara.
Uwaga: w czasie tych czynności, należy czasowo włączać pompę obiegową
za pomocą przycisku (2) stand-by/lato zima umieszczonego na tablicy
rozdzielczej. Odpowietrzyć pompę obiegową odkręcając przednią zatyczkę i
utrzymując pracę silnika.
Po tej czynności dokręcić zatyczkę.
1.9 Uruchamianie instalacji gazowej.
Aby uruchomić instalację gazową należy:
- otworzyć okna i drzwi;
- unikać iskier oraz otwartych płomieni;
- odpowietrzyć rury;
- sprawdzić szczelność instalacji wewnętrznej według wskazówek zawartych
w normie.
1.10 Uruchamianie kotła (zapłon).
W celu wystawienia przewidzianej przez prawo Deklaracji Zgodności należy
przestrzegać następujących wskazań dotyczących uruchomienia kotła:
- sprawdzić szczelność instalacji wewnętrznej według wskazówek zawartych
w normie.
- sprawdzić zgodność zastosowanego gazu z rodzajem gazu, do jakiego
przystosowany jest kocioł;
- włączyć kocioł i sprawdzić poprawność zapłonu;
- sprawdzić, czy natężenie przepływu gazu oraz jego ciśnienie są zgodne z
podanymi w instrukcji (patrz str. 97);
- sprawdzić działanie urządzenia zabezpieczającego w przypadku braku
gazu oraz szybkość zadziałania;
- sprawdzić działanie wyłącznika głównego umieszczonego przed kotłem
oraz na kotle;
- sprawdzić, czy końcówka koncentryczna doprowadzająco-spustowa (jeśli
jest), nie jest zatkana.
Jeśli nawet wynik jednej z powyższych kontroli będzie negatywny, nie wolno
uruchamiać kotła.
Uwaga: pierwszą kontrolę kotła powinien przeprowadzić uprawniony technik.
Gwarancja kotła płynie od daty kontroli.
Świadectwo kontroli wstępnej oraz gwarancja są wydawane użytkownikowi.