Fahl DURATWIX Instrucciones De Uso página 174

Przed zastosowaniem użytkownicy powinni umyć ręce (patrz rys. 3).
Wyjąć rurkę z opakowania (patrz rys. 4).
Jeśli ma być zastosowany obturator, należy go najpierw całkowicie wprowadzić do kanału
rurki, tak aby pasek na uchwycie obturatora znajdował się na zewnętrznej krawędzi
15-milimetrowego łącznika. Oliwkowa końcówka wystaje przy tym poza końcówkę rurki
(bliższy koniec rurki). Podczas całej procedury należy utrzymywać obturator w takim
położeniu.
W przypadku rurek tracheostomijnych z mankietem niskociśnieniowym należy
zwracać szczególnie uwagę na następujące punkty:
Przed zastosowaniem rurki tracheostomijnej należy sprawdzić również mankiet (balon) –
musi być on pozbawiony jakichkolwiek uszkodzeń i musi być szczelny, aby zagwarantowane
było niezbędne uszczelnienie. Przed każdym zastosowaniem zalecamy z tego powodu
sprawdzenie szczelności (patrz punkt VII, 3.1.1). Przed wprowadzeniem rurki balon musi
być całkowicie opróżniony ⑦b! Podczas stosowania środka pomocniczego do rozchylania
otworu tracheostomijnego należy uważać, aby nie uszkodzić rurki, a zwłaszcza mankietu,
przez tarcie.
Następnie należy wsunąć opatrunek tracheostomijny, np. SENSOTRACH DUO (nr art.
®
30608) lub SENSOTRACH 3-Plus (nr art. 30780) na kanał rurki.
®
Aby zwiększyć zdolność poślizgu rurki tracheostomijnej i tym samym ułatwić wprowadzanie
do tchawicy, zalecane jest natarcie kanału zewnętrznego chusteczką z oliwą stomijną
OPTIFLUID (REF 31550), gwarantującą równomierne rozprowadzenie oliwy stomijnej na
®
kanale rurki (patrz rys. 4a i 4b).
Jeśli użytkownik sam zakłada rurkę, może ułatwić sobie postępowanie wprowadzając rurki
tracheostomijne Fahl przed lustrem.
®
Podczas zakładania przytrzymać rurki tracheostomijne Fahl jedną ręką za ramkę rurki
®
(patrz rys. 5).
Drugą ręką należy lekko rozchylić otwór tracheostomijny, aby możliwe było łatwiejsze
wsunięcie końcówki rurki w otwór.
Do rozchylenia otworu tracheostomijnego dostępne są również specjalne środki
pomocnicze (np. rozszerzacz otworu tracheostomijnego nr art. 35500), które umożliwiają
równomierne i delikatne rozchylenie otworu tracheostomijnego. Jest to zalecane także w
nagłych przypadkach jak np. przy zapadającym się otworze tracheostomijnym (patrz rys. 6).
Podczas stosowania środka pomocniczego do rozchylania należy uważać, aby nie
PL
uszkodzić rurki przez tarcie.
Następnie należy ostrożnie wprowadzić podczas wdechu rurkę do otworu tracheostomijnego
i przechylić przy tym głowę lekko do tyłu (patrz rys. 7).
Wsunąć rurkę dalej do tchawicy.
Po dalszym wsunięciu rurki tracheostomijnej do tchawicy można wyprostować z powrotem
głowę.
W przypadku stosowania obturatora należy go niezwłocznie usunąć z rurki tracheostomijnej.
Rurki tracheostomijne muszą być cały czas przymocowane za pomocą specjalnej taśmy
stabilizującej. Stabilizuje ona rurkę i zapewnia pewne osadzenie rurki tracheostomijnej w
otworze tracheostomijnym (patrz rys. 1).
1.9 Napełnianie mankietu niskociśnieniowego (jeśli występuje)
W celu napełnienia mankietu niskociśnieniowego poprzez złącze luer (znormalizowane
połączenie stożkowe) węża doprowadzającego za pomocą aparatu do pomiaru ciśnienia w
mankiecie (np. MUCOPROTECT ciśnieniomierz mankietowy REF 19500) wytwarzane jest
®
zdefiniowane ciśnienie w mankiecie. Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, zalecamy ciśnienie w
mankiecie wynoszące min. 15 mm Hg (20 cm H2O) do 22 mm Hg (30 cm H2O). Ciśnienie w
mankiecie nie powinno w żadnym razie przekraczać 22 mm Hg (ok. 30 cm H2O).
Napełnić mankiet niskociśnieniowy maksymalnie do tego ciśnienia zadanego i upewnić się,
że przez rurkę dostarczana jest wystarczająca ilość powietrza.
Należy zawsze zwracać uwagę, aby mankiet niskociśnieniowy był nieuszkodzony i działał
nienagannie.
Jeśli żądana szczelność nie jest osiągnięta również po wielokrotnych próbach z wymienioną
pojemnością graniczną, możliwe jest, że wskazana jest rurka o większej średnicy.
Prawidłowe ciśnienie w mankiecie należy sprawdzać regularnie, tzn. co najmniej co
2 godziny.
174