rozwiązany w sposób zadawalający. Jeśli usterki nie można usunąć
natychmiast, a konieczne jest kontynuowanie prac, należy zastosować od-
powiednie rozwiązanie tymczasowe. Problem należy zgłosić właścicielowi
urządzenia, aby poinformować wszystkie strony.
Wstępna kontrola bezpieczeństwa obejmuje:
• Sprawdzenie, czy kondensatory zostały rozładowane; należy to wykonać
w bezpieczny sposób, aby zapobiec możliwości iskrzenia;
• Sprawdzenie, czy żadne podzespoły elektryczne nie znajdują się pod
napięciem i nie występują odkryte przewody podczas uzupełniania i
odzyskiwania czynnika chłodniczego lub oczyszczania systemu;
• Sprawdzenie, czy jest zapewnione uziemienie.
Naprawy uszczelnionych elementów
Podczas naprawy uszczelnionych elementów należy odłączyć wszystkie
źródła zasilania od urządzenia przed demontażem uszczelnionych osłon
itp. Jeśli podczas przeprowadzania czynności serwisowych jest absolutnie
konieczne zasilanie elektryczne urządzenia, wówczas w najbardziej krytycz-
nym pukcie należy umieścić stale działającą formę wykrywania wycieków,
aby ostrzec o potencjalnym zagrożeniu.
Podczas pracy przy podzespołach elektrycznych należy zwrócić uwagę na
poniższe kwestie, aby zapewnić, że obudowa nie zostanie zmieniona w
sposób, który wpłynie na poziom bezpieczeństwa. Dotyczy to uszkodzenia
przewodów, nadmiernej liczby połączeń, złączy wykonanych niezgodnie z
oryginalną specyfikacją, uszkodzenia uszczelek, nieprawidłowego dopaso-
wania dławików itp.
• Należy upewnić się, że urządzenie jest starannie zamontowane.
• Należy upewnić się, że uszczelki lub materiały uszczelniające nie uległy
degradacji w takim stopniu, iż nie zapobiegają wnikaniu palnych
środków. Części zamienne powinny być zgodne ze specyfikacjami
producenta.
UWAGA:
Zastosowanie szczeliwa silikonowego może obniżyć skuteczność niektó-
rych typów sprzętu do wykrywania nieszczelności. Elementy same w sobie
bezpieczne nie wymagają zaizolowania przed przystąpieniem do pracy.
Naprawa elementów samych w sobie bezpiecznych
Nie należy przykładać żadnych stałych obciążeń indukcyjnych ani
pojemnościowych do układu nie upewniając się, że nie przekroczą do-
puszczalnych wartości napięcia i natężenia dozwolonych dla używanego
urządzenia.
Elementy same w sobie bezpieczne to jedyne rodzaje podzespołów, przy
których można wykonywać prace pod napięciem w palnym otoczeniu.
Sprzęt testujący powinien posiadać prawidłowe parametry znamionowe.
Elementy należy wymieniać wyłącznie na części określone przez produ-
centa. Inne części mogą spowodować zapłon czynnika chłodniczego na
skutek wycieku.
Okablowanie
Należy sprawdzić, czy okablowanie nie będzie narażone na zużycie,
korozję, nadmierne ciśnienie, wibracje, ostre krawędzie lub inne nieko-
rzystne wpływy otoczenia. Kontrola powinna również uwzględnić skutki
starzenia lub stałych drgań pochodzących od źródeł takich jak sprężarki i
wentylatory.
Wykrywanie wycieków palnych czynników chłodni-
czych
W żadnym przypadku nie wolno stosować potencjalnych źródeł zapłonu
do wyszukiwania lub wykrywania wycieków czynnika chłodniczego. Nie
wolno używać palnika halogenowego (ani żadnego innego detektora
wykorzystującego otwarty płomień).
Sposoby wykrywania nieszczelności
Poniższe sposoby wykrywania wycieków są uznawane za dopuszczalne w
przypadku wszystkich systemów chłodniczych.
Do wykrywania wycieków czynnika chłodniczego można stosować
elektroniczne detektory, ale w przypadku palnych czynników chłodniczych
ich czułość może być niewystarczająca lub mogą wymagać ponownej
kalibracji. (Sprzęt do wykrywania wycieków należy kalibrować w obszarze
wolnym od czynnika chłodniczego.) Należy upewnić się, że detektor nie
stanowi potencjalnego źródła zapłonu oraz jest odpowiedni do zastosowa-
nego czynnika chłodniczego. Sprzęt do wykrywania wycieków powinien
być ustawiony na wartość procentową LFL czynnika chłodniczego oraz
skalibrowany do zastosowanego czynnika chłodniczego, a odpowiednia
wartość procentowa gazu (maks. 25%) powinna być potwierdzona.
Płyny do wykrywania wycieków nadają się do stosowania w przypadku
większości czynników chłodniczych, ale należy unikać używania deter-
gentów zawierających chlor, ponieważ chlor może wchodzić w reakcję z
czynnikiem chłodniczym powodując korozję miedzianych rur.
W przypadku podejrzenia wycieku należy usunąć/zgasić wszystkie otwarte
płomienie.
Jeśli w przypadku wykrycia wycieku czynnika chłodniczego wymagane
jest lutowanie, należy odzyskać całą ilość czynnika chłodniczego z systemu
albo odizolować (za pomocą zaworów odcinających) część systemu
oddaloną od miejsca wycieku. W przypadku urządzeń zawierających palne
czynniki chłodnicze należy przepłukać system azotem beztlenowym (OFN)
przed i podczas procesu lutowania.
Usuwanie i opróżnianie
W przypadku otwierania instalacji przewodzącej czynnik chłodniczy w celu
przeprowadzenia naprawy – lub w innym celu – należy stosować konwen-
cjonalne procedury. Jednak w przypadku palnych czynników chłodniczych
ważne jest postępowanie zgodne z najlepszymi praktykami biorącymi pod
uwagę palność czynnika. Należy przestrzegać poniższej procedury:
• usuń czynnik chłodniczy;
• przepłucz układ gazem obojętnym;
• opróżnij;
• ponownie przepłucz układ gazem obojętnym;
• otwórz układ przecinając lub lutując.
Czynnik chłodniczy należy odzyskać do odpowiednich butli. W przypadku
urządzeń zawierających palne czynniki chłodnicze system należy „przepłu-
kać" za pomocą OFN (azotu beztlenowego), aby zapewnić bezpieczeństwo
urządzenia. Procedura wymaga kilkukrotnego powtórzenia. Do płukania
systemów chłodniczych nie wolno stosować sprężonego powietrza ani
tlenu.
W przypadku urządzeń zawierających palne czynniki chłodnicze płukanie
należy przeprowadzić przerywając próżnię w systemie za pomocą OFN
(azotu beztlenowego) i kontynuować napełnianie, aż do osiągnięcia
ciśnienia roboczego, następnie odpowietrzyć do atmosfery, a na końcu
obniżyć do stanu próżni.
Procedurę należy powtarzać, aż do całkowitego opróżnienia systemu z
czynnika chłodniczego. Podczas ostatniego napełnienia OFN (azotem
beztlenowym) należy opróżnić system do ciśnienia atmosferycznego, aby
umożliwić przeprowadzenie prac. Operacja jest absolutnie niezbędna, jeśli
będzie wykonywane lutowanie orurowania.
Należy upewnić się, że wylot pompy próżniowej nie znajduje się w pobliżu
źródeł zapłonu jakichkolwiek oraz dostępna jest wentylacja.
Procedury uzupełniania czynnikiem chłodniczym
Oprócz konwencjonalnych procedur napełniania należy przestrzegać
poniższych wymagań.
• Należy upewnić się, że podczas wykorzystania sprzętu do napełniania
nie dochodzi do zanieczyszczenia różnymi czynnikami chłodniczymi.
Węże lub przewody powinny być możliwie jak najkrótsze, aby zminimali-
zować ilość zawartego w nich czynnika chłodniczego.
• Butle należy utrzymać w pozycji pionowej.
• Przed napełnieniem układu czynnikiem chłodniczym należy upewnić się,
że system chłodniczy jest uziemiony.
• Opatrz system etykietą po zakończeniu napełniania (jeśli jeszcze nie
został).
• Należy zwrócić szczególną uwagę, aby nie napełnić nadmiernie układu
chłodniczego.
Przed ponownym napełnieniem układu należy przeprowadzić próbę
PL