Laerdal SimBaby Manual Del Usuario página 62

Symulator SimBaby umożliwia stosowanie szerokiej gamy
urządzeń i zabiegów na drogach oddechowych. Przykładowe
metody obejmują:
– worek samorozprężalny z zaworem i maską,
– stosowanie rurek ustno-gardłowych/nosowo-gardłowych,
– rurki dotchawicze – nosowe i ustne [zaleca się stosowanie rurek
rozmiaru 3,5. Zaleca się również stosowanie plastycznego mandrynu.
Jak w przypadku każdej bezpośredniej intubacji należy zachować
ostrożność, aby mandryn nie wystawał poza koniec rurki.]
– maski krtaniowe (LMA) [Symulator SimBaby pozwala na używanie
masek LMA Classic i LMA Unique. Zalecana się stosowanie
rozmiaru 1,5.]
– Procedury z użyciem światłowodów
– Wprowadzenie rurki nosowo-żołądkowej
– Bezpośrednia laryngoskopia i intubacja dotchawicza wymagają
odpowiedniej postaci sondy i techniki wprowadzania
– Prawidłowe użycie szerokiej gamy wspomagających rurek do dróg
oddechowych umożliwia skuteczną wentylację symulatora pacjenta.
Symulator wyposażony jest w dwa płuca.
Zbyt głęboka intubacja może prowadzić do napełnienia jednego płuca.
Zazwyczaj jest to płuco prawe, ze względu na dokładne anatomiczne
odwzorowanie połączenia tchawiczo-oskrzelowego.
Symulator wyposażony jest w szereg kontrolowanych przez
instruktora opcji powikłań dróg oddechowych. Przy użyciu
komputerowego interfejsu użytkownika można włączać
i wyłączać następujące funkcje dróg oddechowych:
– niedrożność gardła,
– obrzęk języka,
– skurcz krtani,
– zmniejszona podatność płuc,
– zwiększona oporność prawego i/lub lewego płuca,
– odma opłucnowa,
– dekompresja żołądka,
– wydech CO
2,
– zmienna częstość oddechów,
– zmienny wzorzec oddechów,
•
oddech „huśtawkowy",
•
retrakcje podżebrowe,
•
oddech jednostronny,
– bezdech,
– zmienne wartości wyświetlanych parametrów
pulsoksymetrycznych,
– dźwięki oddechowe.
Ostrzeżenie: Przed użyciem wspomagających rurek do dróg
oddechowych należy rozpylić niewielką ilość dostarczonego
lubrykantu do dróg oddechowych na wszelkie wprowadzane
urządzenia do zabiegów na drogach oddechowych. W drogach
oddechowych symulatora pacjenta należy stosować jedynie
minimalną ilość lubrykantu do dróg oddechowych.
Po każdej sesji lub kursie z użyciem lubrykantu do dróg
oddechowych należy wymienić filtr przełykowy.
FUNKCJE
Rozdęcie jamy brzusznej
W przypadku zastosowania zbyt wysokiego ciśnienia wentylacji podczas
używania worka samorozprężalnego z maską i zaworem dochodzi do
rozdęcia jamy brzusznej. Można wprowadzić rurkę nosowo-żołądkową.
Aby zwolnić powietrze z wnętrza jamy brzusznej, operator musi
aktywować opcję rozdęcia jamy brzusznej w oprogramowaniu symulatora.
Oddychanie
Ostrzeżenie: Aby uniknąć samoistnego uszkodzenia pęcherza
oddechowego, nie należy wykonywać uciśnięć klatki piersiowej,
kiedy aktywna jest funkcja spontanicznego oddychania.
Odma opłucnowa
Oprogramowanie pozwala na symulowanie lewostronnej odmy
opłucnowej. Uczestnicy szkolenia mogą zaobserwować jednostronne
podniesienie klatki piersiowej symulatora.
Dren/wąż do klatki piersiowej
Wprowadzanie drenu do klatki piersiowej odbywa się na lewej
linii śródpachowej. Istnieje możliwość wykonania nacięcia na lewej
linii śródpachowej na wysokości przestrzeni międzyżebrowej
czwartego i piątego żebra.
Dekompresja igłowa
Dekompresję igłową można wykonywać w lewej linii śródobojczykowej,
w drugiej przestrzeni międzyżebrowej. Do dekompresji klatki piersiowej
zaleca się stosowanie igły o rozmiarze 22G. Użycie igieł o mniejszych
rozmiarach wydłuża żywotność skóry klatki piersiowej i pęcherza.
Źródło powietrza i CO
2
Sprężone powietrze dostarczane jest ze sprężarki lub innego rodzaju
źródła sprężonego powietrza przez regulator, umożliwiając symulację
wielu funkcji symulatora, takich jak:
– symulacja powikłań w drogach oddechowych,
– oddychanie samoistne,
– pompowanie odmy prężnej.
Sprężarka zasilana jest prądem zmiennym o napięciu 110 lub
230–240 V AC. Sprężarkę można podłączyć do źródła CO
symulacji wydychania CO .
2
Krążenie
Defibrylacja
Ostrzeżenie
– Przestrzegać wszelkich zwykłych środków ostrożności
dotyczących defibrylatorów.
– Złącza do zewnętrznej stymulacji serca podłączone są do złączy
defibrylacyjnych symulatora.
– Nie należy używać podkładek przewodzących, ponieważ nie
gwarantują one wystarczającej powierzchni kontaktu.
System posiada zmienny próg stymulacji i opcję „ignorowania" stymulacji.
Wykrycie stymulacji prowadzi do synchronizacji tętna z częstością akcji
serca i wyświetlenia stymulowanego rytmu serca na monitorze pacjenta.
Symulator pacjenta wyposażony jest w dwa złącza defibrylacyjne.
Poprzez złącza te można również monitorować sygnał EKG. Instruktor
może wybrać funkcję ignorowania defibrylacji poprzez wprowadzenie
122
odpowiedniej komendy przy użyciu klawiatury. Opcja ta decyduje,
czy wyładowanie defibrylacyjne wywoła konwersję do wybranego
rytmu oczekującego. Do zestawu dołączono adaptery łyżek do
defibrylacji ręcznej (nakładki do defibrylacji ręcznej) do stosowania
z defibrylatorami ręcznymi.
Uwaga: złącza EKG są przeznaczone wyłącznie do
monitorowania EKG. W przypadku prób defibrylacji poprzez
którekolwiek złącze EKG, podczas wyładowania może dojść do
wystąpienia wysokich napięć na jednym lub większej liczbie
odsłoniętych złączy (patrz sekcja „Przestrogi i ostrzeżenia").
Próby defibrylacji poprzez złącza do EKG spowodują również
uszkodzenie wewnętrznych układów elektronicznych i
konieczność ich wymiany.
Tętna
–
Symulator SimBaby posiada wyczuwalne palpacyjnie tętno
w następujących lokalizacjach:
– obustronne tętno w tętnicach udowych,
– tętno w lewej tętnicy promieniowej i ramiennej.
– Tętna są zsynchronizowane z symulowanym przebiegiem EKG
oraz po przechwyceniu przez aktywny zewnętrzny stymulator
– Aktywowane tętna pozostają aktywne przez około pięć sekund;
następnie wymagana jest ponowna aktywacja tętna.
Uwaga: należy zachować ostrożność podczas palpacyjnego
wyczuwania tętna. Użycie nadmiernej siły uniemożliwia
wyczucie tętna.
Odgłosy
Tułów symulatora wyposażony jest w ukryte głośniki
pozwalające na realistyczne osłuchiwanie odgłosów:
– płuc: lewego i prawego,
– serca: górnego i dolnego.
Ruchy ciała
w celu
2 Symulator umożliwia symulację ruchów ciała; do tego celu wymagane
jest, aby symulator leżał na sztywnym podłożu. Jeśli symulator leży na
miękkiej powierzchni (łóżku, materacu itp.), należy podłożyć pod niego
kawałek tektury lub podobnego materiału.
Leki i dostęp dożylny
Prawe ramię symulatora przeznaczone jest do ćwiczenia
umiejętności związanych z dostępem dożylnym i umożliwia
następujące procedury:
– kaniulację,
– flebotomię,
– podanie leku,
•
wlew.
•
Nogi: obie nogi wyposażone są w dostęp doszpikowy
i dożylny w wymiennych podudziach wyposażonych w punkty
dostępu doszpikowego i dożylnego.
KONFIGURACJA
Krążenie
Ramię do pomiaru ciśnienia krwi
Lewe ramię symulatora jest ramieniem do pomiaru ciśnienia krwi na
tętnicy promieniowej i ramieniowej, umożliwia także wykorzystanie
metody osłuchowej według Korotkowa. Ciśnienie krwi można mierzyć
przy użyciu dostarczonego mankietu do pomiaru ciśnienia krwi
podłączonego do urządzenia Link Box i zainstalowanego w pozycji
ramiennej na lewym ramieniu (ramieniu do pomiaru ciśnienia krwi).
Ustawienia ciśnienia krwi są sterowane komputerowo i podłączone
do funkcjonalności EKG tak, aby w przypadku zmiany rytmu
z perfuzyjnego na nieperfuzyjny zmiana taka znalazła odbicie
w ustawieniach ciśnienia krwi, zmienianych zgodnie z nowym
rodzajem rytmu. Rytm nieperfuzyjny powoduje spadek częstości
oddechowej do zera. Przy zmianie rytmu na perfuzyjny ciśnienie
krwi pozostanie na poziomie 0/0 do wprowadzenia zmiany.
Istnieje również możliwość symulowania przerwy osłuchowej.
Podłączanie ramienia z dostępem
dożylnym
Żyły symulatora są wykonane z samouszczelniającego się materiału,
co umożliwia ich wielokrotne używanie, jednak wielokrotne nakłucia
w tym samym obszarze mogą doprowadzić do wycieków wcześniej
niż w przypadku rozłożenia kaniulacji na większym obszarze.
Żywotność żył można również wydłużyć, stosując igły o mniejszych
rozmiarach. Układ żylny i powłoka skórna są elementami wymiennymi.
Ramienia z dostępem dożylnym można używać z imitacją krwi,
podłączając jeden z drenów załączonego układu dostarczania krwi do
jednego z dwóch lateksowych otworów żylnych blisko górnej części
ramienia. Wymieszać dostarczony koncentrat płynu imitującego krew
tak, aby uzyskać pożądaną ilość „krwi", i wprowadzić ją do worka
kroplówkowego (patrz Napełnianie worka kroplówkowego). Wypuścić
płyn imitujący krew z worka tak, aby przepłynął drenem do wnętrza
ramienia i wypłynął drugim końcem lateksowej żyły. Kiedy płyn będzie
swobodnie wypływał z drugiej żyły, należy zatkać ją przy użyciu zacisku.
Używanie igieł o rozmiarze 22G (lub mniejszym) podczas szkoleń w
zakresie dostępu dożylnego zwiększa żywotność skóry ramienia z
dostępem dożylnym. Jeśli uczestnicy szkolenia mają dokonywać wlewów
leków, należy podłączyć drugi worek kroplówkowy ze swobodnym
wypływem.
Ostrzeżenie: Jeśli sesja szkoleniowa obejmuje podawanie płynów
i/lub leków we wlewie dożylnym do ramienia, natychmiast po
szkoleniu należy opróżnić ramię z wprowadzonych płynów.
Podłączanie nóg z dostępem
dożylnym/doszpikowym
Nogi z dostępem dożylnym/doszpikowym można używać z płynem imitującym
krew. Wymieszać dostarczony koncentrat płynu imitującego krew tak, aby
uzyskać pożądaną ilość „krwi" i wprowadzić ją do worka kroplówkowego.
Przed rozpoczęciem ćwiczeń w zakresie dostępu dożylnego/doszpikowego
należy napełnić podudzie płynem imitującym krew. Przy użyciu strzykawki należy
napełnić podudzie przez zatyczki odpływowe umieszczone na tylnej powierzchni
podudzia (zatyczka odpływowa powinna znaleźć się w najwyższym punkcie
tak, aby uniknąć pozostałości powietrza we wnętrzu nogi). Podłączyć dwa
dołączone dreny z zestawu dostarczania krwi do otworów lateksowych żył w
pobliżu górnej części podudzia i wypuścić płyn symulujący krew tak, aby wpłynął
drenem do wnętrza nogi. Przed wykonaniem tej procedury należy upewnić się,
że zatyczki odpływowe są otwarte. Kiedy płyn zacznie swobodnie wypływać,
zamknąć zatyczkę odpływową. Używanie igieł o rozmiarze 22G (lub mniejszym)
podczas szkoleń w zakresie dostępu dożylnego zwiększa żywotność żyły i skóry
nogi z dostępem dożylnym.
Do potrzeb ćwiczeń w zakresie dostępu doszpikowego zaleca się stosowanie
igieł o rozmiarze 14G (lub mniejszym). W przypadku użycia podudzia do kaniulacji
doszpikowych należy ją wymienić po każdym użyciu.
123 123