parkell DIGITEST 3 Instrucciones De Uso página 52

• Maak het circuit rond met de autoclaveerbare aarding-
sklem en de draad. Sluit een uiteinde van de draadas-
semblage aan op de aansluiting aan de onderkant van
de voedingseenheid (afbeelding 10) en sluit de aard-
ingsklem op de andere aansluiting aan (afbeelding 11).
• Breng op de aardingsklem een klein beetje tandpasta
aan en vraag de patiënt om het metaal van de klem
tussen de rechter duim en wijsvinger te houden. Vraag
de patiënt vervolgens om de zwarte plastic aansluiting
voor de draad tussen de linker duim en wijsvinger te
houden (afbeelding 12).
• Leg de patiënt uit dat de test geen pijn zal doen, maar
dat hij of zij wel zelf de controle heeft over de test en
hem op ieder moment kan stopzetten. Vertel de patiënt
dat hij of zij bij de eerste keer dat er een verandering
te voelen is in de geteste tand of kies, zoals kloppen,
gonzen, tintelen of licht ongemak, de metalen aarding-
sklem kan loslaten om de test stop te zetten.
• Steek de sonde in het open uiteinde van de voeding-
seenheid (afbeelding 13). Zorg voor verbetering van
de elektrische geleiding en het contact tussen de tand
of kies en de sonde door een klein beetje tandpasta op
het metalen uiteinde aan te brengen.
Afb. 13
• Oppervlakken van metaal of keramiek kunnen niet
worden gebruikt om aan te raken met behulp van de
sondes. Tanden of kiezen waarvan de pulpa getest
wordt, moeten beschikken over voldoende blootliggend
glazuur of dentine om contact mee te maken met de
sonde, zonder daarbij de gingiva of een metalen restau-
ratie aan te raken. In sommige gevallen moet hiervoor
een precisiesonde worden gebruikt (meegeleverd).
TESTEN VAN DE VITALITEIT MET DE
PULPAVITALITEITSTESTER DIGITEST 3
1. Activeer het apparaat door de
startknop in te drukken en een
halve seconde vast te houden
(afbeelding 14) en hem dan los
te laten. Bij het indrukken van
de knop wordt één rij van hori-
zontale balkjes weergegeven
als de stimulus 'LANGZAAM' is, twee rijen als de stim-
ulus 'GEMIDDELD' is en drie rijen als die 'SNEL' is
(afbeelding 15).
2. Als de gewenste snelheid van de stimulus wordt
weergegeven, kan worden begonnen met de vitaliteit-
stest, zoals die in stap 4 beschreven staat.
Afb. 15
LANGZAAM
Afb. 14
GEMIDDELD
52
3. Als u de snelheid van de stimulus wilt aanpassen, druk dan
de knop in om de instelling van de stimulus te veranderen.
OPMERKING: Het apparaat onthoudt de laatste stimu-
lusinstelling, zelfs als het apparaat wordt uitgeschakeld.
4. Breng de met tandpasta bedekte tip van de sonde midden
op het labiale of linguale oppervlak van het gebitselement
aan. Vermijd alle weke delen en eventuele restauraties,
zoals kronen, amalgaam en composiet.
5. Druk de knop in en houd hem ingedrukt. Op het scherm
verschijnt een stijgende waarde, om aan te geven dat
er automatisch een lichte stimulus wordt uitgeoefend op
het gebitselement. Als de patiënt aangeeft dat de stimu-
lus te voelen is, moet de metalen aardingsklem worden
losgelaten, waarna het testen direct wordt gestopt. Het
scherm bevriest en de eindwaarde blijft ongeveer 14
seconden zichtbaar, zodat hij kan worden opgeschreven.
Daarna schakelt het apparaat zichzelf automatisch uit.
6. De maximale stimuluswaarde is 64. Zelfs als er op dit
niveau geen reactie komt, kan het nog altijd zijn dat het
gebitselement vitaal is. Als er bij deze waarde geen
gevoel is, dan kan dat gewoon betekenen dat het gebit-
selement op dat moment niet reageert, bijvoorbeeld
door trauma. Aangezien is gebleken dat gebitsele-
menten nog vele dagen na een uitgelezen 'niet-vitale'
waarde kunnen herstellen van traumatisch letsel, is er
na de eerste test vrijwel altijd nog een test nodig. Als
de uitslag gedurende meerdere bezoeken gelijk blijft,
kan ervan worden uitgegaan dat een gebitselement
niet vitaal is. Deze conclusie moet echter wel worden
bevestigd met behulp van een andere aanvaardbare
methode van endodontisch testen.
7. Ter bevestiging van de diagnose moet een corre-
sponderend controle-gebitselement in dezelfde kaak-
boog worden getest. Vergelijk hierbij een molaar met
een molaar, een premolaar met een premolaar, een
hoektand met een hoektand en een snijtand met een
snijtand. Als dit niet mogelijk is, bijvoorbeeld door-
dat er gebitselementen ontbreken of volledig zijn
bedekt met een restauratie, kies dan een vergeli-
jkbaar gebitselement uit de tegenoverliggende
kaakboog.
KLINISCHE OBSERVATIES
• Het is niet mogelijk om een 'tabel met normale
waarden' op te stellen voor de uitslagen bij het testen
van de pulpa, aangezien ER BIJ HET TESTEN VAN
DE PULPA GEEN 'NORMALE WAARDEN' VOOR-
KOMEN. De tandarts moet achter elkaar vergelijkin-
gen maken tussen het onderzochte gebitselement
en het controlegebitselement, gedurende meerd-
ere opeenvolgende bezoeken aan de praktijk, en
daarbij kijken hoe de waarden na verloop van tijd
veranderen. Door gebruik te maken van elektrische
testmethodes voor het bepalen van de vitaliteit van
de pulpa, samen met alle andere beschikbare diag-
SNEL