Informatie Van Het Voorbeeld - marklin 160 Serie Manual De Instrucciones

Informations concernant la locomotive réelle
En 1956, l'office central des chemins de fer fédéraux
allemands de Munich commanda à l'usine de locomotives
Krupp, Essen, la conception d'une locomotive diesel polyva-
lente monomoteur. Telle que prévue à l'origine, la machine
avait une puissance nominale de 1600 ch et, conformément
au code de l'époque, reçut le numéro de série V 160. Elle de-
vait posséder deux cabines de conduite, deux bogies à deux
essieux, une vitesse maximale de 120 km/h, une longueur
maximale h.t. de 16000 mm ainsi qu'un chauffage suffisant
pour un train rapide de 10 voitures. Une charge maximale
par essieu de 18 t devait en outre permettre de l'utiliser sur
les lignes secondaires équipées. Le système de transmis-
sion prévu était un convertisseur de couple hydraulique. La
puissance du moteur put encore être augmentée à 1900 ch
durant la phase de conception, grâce à l'amélioration de la
charge et du système de refroidissement.
En 1960/61, la firme Krupp livra six prototypes sous les
numéros de V 160 001 à 006, qui étaient équipés de diffé-
rents moteurs de 1900 ch et transmissions diverses. En
1962/63 suivirent quatre autres machines (V 160 007-010)
de Henschel. Les neuf premières locomotives présentaient
sous les fenêtres frontales un capot bien arrondi qui leur
valut rapidement le surnom de «Lollo» (allusion à l'actrice de
cinéma italienne Gina Lollobrigida).

Informatie van het voorbeeld

In 1956 sloot Centraal Bureau van de Bundesbahn in
München een overeenkomst met locomotieffabriek Krupp in
Essen voor de ontwikkeling van een eenmotorige multifunc-
tionele diesellocomotief. Oorspronkelijk was een machine
gepland met een nominaal vermogen van 1.600 pk die
volgens het toenmalige gebruik de serieaanduiding V 160
zou krijgen. De loc zou twee cabines, twee tweeassige
draaistellen, een maximumsnelheid van 120 km per uur,
een lengte over de buffers van ongeveer 16.000 mm en een
toereikende treinverwarming voor een D-trein met tien
rijtuigen krijgen. Een maximale belasting per as van 18 ton
moest de inzet op vernieuwde nevenlijnen mogelijk maken.
Voor de vermogensoverbrenging waren hydrokinetische
overbrengingen voorzien. Nog tijdens de ontwikkelingsfase
van de V 160 kon het motorvermogen door een verbeterde
druklading en tussenkoeling naar 1.900 pk worden verhoogd.
In 1960/1961 leverde Krupp zes prototypen als V 160 001-006,
die met verschillende 1.900 pk-motoren en aandrijvingen
waren uitgerust. In 1962/1963 volgden nog vier machines
(V 160 007-010) van Henschel. De eerste negen locs hadden
onder de voorruit een ronde voorbouw, die ze al snel de
bijnaam "Lollo" (naar de Italiaanse actrice Gina Lollobrigida)
opleverde.
5