Idiomas disponibles
Idiomas disponibles
Używać elastycznych podkładek, jeżeli zostały
dostarczone w komplecie z materiałami szlifierskimi
i są wymagane.
Przestrzegać informacji producenta narzędzia i
osprzętu! Chronić tarcze przed smarem i
uderzeniami!
Narzędzia robocze przechowywać i stosować
zgodnie z zaleceniami producenta.
Nigdy nie stosować tarcz tnących do szlifowania
zdzierającego lub usuwania zadziorów! Tarcze
tnące nie mogą być poddawane naciskom
bocznym.
Obrabiany element musi mocno przylegać i być
zabezpieczony przed przesunięciem, np. za
pomocą urządzeń mocujących. Duże elementy
obrabiane muszą być odpowiednio podparte.
W przypadku zastosowania narzędzi roboczych z
wkładką gwintowaną, koniec wrzeciona nie może
stykać się z dnem otworu narzędzia szlifierskiego.
Należy zwracać uwagę na to, aby gwint w narzędziu
roboczym był wystarczająco długi, aby pomieścił
długość wrzeciona. Gwint w narzędziu roboczym
musi pasować do gwintu na wrzecionie. Długość
wrzeciona i gwint wrzeciona patrz strona 2 i rozdział
14. Dane techniczne.
Nie wolno używać uszkodzonych, nieokrągłych
względnie wibrujących narzędzi.
Należy unikać uszkodzenia przewodów gazowych
lub wodociągowych, przewodów elektrycznych i
ścian nośnych (statyka).
Przed przystąpieniem do wprowadzania
jakichkolwiek ustawień, przezbrajania, konserwacji
lub czyszczenia należy wyjąć akumulator z
urządzenia.
Upewnić się, że podczas wkładania akumulatorów
urządzenie jest wyłączone.
Podczas wyjmowania i wkładania akumulatora
przytrzymywać maszynę w taki sposób, aby nie
nacisnąć mimowolnie na wyłącznik.
Z uszkodzonego urządzenia trzeba zawsze wyjąć
akumulator.
Uszkodzony lub popękany uchwyt dodatkowy
należy wymienić. Nie wolno używać urządzenia z
uszkodzonym uchwytem dodatkowym.
Uszkodzoną lub popękaną osłonę należy
wymienić. Nie wolno używać urządzenia z
uszkodzoną osłoną.
Małe elementy poddawane obróbce należy
odpowiednio zamocować. Można je zamocować na
przykład w imadle.
Należy zadbać o to, by przy pracy w warunkach
zapylenia otwory wentylacyjne nie były
przysłonięte. Jeśli zachodzi potrzeba usunięcia
pyłu, należy najpierw wyjąć akumulator (używać
przedmiotów niemetalowych) oraz unikać
uszkodzenia elementów wewnętrznych.
W przypadku stosowania tarcz o podwójnym
przeznaczeniu (kombinacja tarczy szlifierskiej i
ściernicy tnącej) montowanych za pomocą
kołnierza wolno używać wyłącznie następujących
typów osłon: typ A, typ C.
Patrz rozdział 11.
Stosowanie właściwej osłony:
Stosowanie niewłaściwej osłony może być
przyczyną utraty kontroli i poważnych obrażeń.
Przykłady nieprawidłowego zastosowania:
- W przypadku stosowania osłony typu A do
szlifowania bocznego osłona i element obrabiany
mogą sobie wzajemnie przeszkadzać, co
prowadzi do niedostatecznej kontroli.
- W przypadku stosowania osłony typu B do
przecinania kompozytowymi tarczami tnącymi
istnieje podwyższone ryzyko narażenia na
wyrzucane iskry i cząstki ścierne oraz odłamki
tarczy szlifierskiej w przypadku jej pęknięcia.
- W przypadku stosowania osłony typu A, B, C do
przecinania i szlifowania bocznego w betonie i
murze istnieje podwyższone ryzyko narażenia na
działanie pyłu oraz utraty kontroli skutkującej
odrzutem.
- W przypadku stosowania osłony typu A, B, C ze
szczotką talerzową o grubości większej niż
dopuszczalna druty mogą natrafić na osłonę, co
może spowodować ich złamanie.
Zawsze używać osłony przeznaczonej do danego
narzędzia roboczego. Patrz rozdział 11.
Redukcja zapylenia:
OSTRZEŻENIE – Niektóre rodzaje pyłów,
które powstają podczas szlifowania papierem
ściernym, cięcia, szlifowania, wiercenia i innych
prac, zawierają substancje chemiczne, o których
wiadomo, że wywołują raka, wady wrodzone lub
zaburzają zdolność rozrodczą. Takie chemikalia to
na przykład:
- ołów z jastrychów na bazie ołowiu,
- pył mineralny z cegieł, cement i inne wyroby
murarskie, oraz
- arsen i chrom zawarty w drewnie poddawanym
obróbce chemicznej.
Ryzyko narażenia jest uzależnione od
częstotliwości wykonywania takich prac. Aby
zmniejszyć zagrożenie ze strony substancji
chemicznych: pracować w obszarze o dobrej
wentylacji i stosować atestowane środki ochronne,
np. maski przeciwpyłowe zaprojektowane do
filtrowania cząstek mikroskopijnej wielkości.
Powyższe informacje odnoszą się również do
pyłów powstających przy obróbce innych
materiałów, np. niektórych rodzajów drewna
(drewno dębowe lub bukowe), metali, azbestu. Inne
znane schorzenia, to np. reakcje alergiczne i
choroby układu oddechowego. Zapobiegać
przedostawaniu się cząstek pyłu do organizmu.
Przestrzegać wytycznych dotyczących
obrabianego materiału, pracowników, rodzaju i
miejsca zastosowania oraz przepisów krajowych
(np. przepisów BHP, utylizacji).
Eliminować szkodliwe cząstki z powietrza w
miejscu ich emisji i zapobiegać ich odkładaniu się w
otoczeniu.
Do prac specjalnych używać odpowiedniego
osprzętu. Pozwoli to ograniczyć ilość cząstek
przenikających w niekontrolowany sposób do
otoczenia.
Używać odpowiedniej instalacji do odsysania pyłu.
W celu zminimalizowania zagrożenia pyłem:
POLSKI pl
95
